دانلود به صورت پی دی اف
کارنامه روح الله خمینی، بنیانگذار رژیم جمهوری اسلامی
احمد کسروی با فتوای روح الله خمینی، پشتیبانی و تحریک نامبرده توسط فداییان اسلامی، در سال ۱۳۲۴ خورشیدی به قتل رسید. اینچنین بنیاد ترور در ایران بنا نهاده شد.
در دوره انقلاب سفید شاه و ملت، مزیت های مردسالارانه و تک فرقه ای مذهبی از جمله مسلمان بودن، سوگند به قرآن و حق رای تنها برای مردان از قوانین انتخاباتی حذف، و حق رای به زنان ایرانی اعطاء شد. روح الله خمینی، به تاریخ هفدهم مهرماه هزار و سیصد و چهل و یک خورشیدی، نگرانی خود را به پادشاه و نخست وزیر وقت در ارتباط با اصلاحات انجام شده در طی نامه ای اعلام کرد:
«حضور مبارک اعلیحضرت همایونی، پس از اهداء تحیت و دعا، به طوری که در روزنامه منتشر شده است، دولت در انجمن های ایالتی و ولایتی اسلام را در رای دهندگان و منتخبین شرط نکرده و به زنها حق رای داده است و این امر موجب نگرانی علماء اعلام و سایر طبقات مسلمین است. برخاطر همایونی مکشوف است که صلاح مملکت در حفظ احکام دین مبین اسلام و آرامش قلوب است…»
یکسال بعد، در مجلس سوگواری مذهبی دیگری، بین طلاب و نیروهای امنیتی درگیری رخ می دهد. در همین مراسم روح الله خمینی برای نخستین بار به پادشاه ایران در طی سخنرانی حمله می کند و اعلام می کند:
«تساوی حقوق زن و مرد رای عبدالبهاست، آقای شاه هم نفهمید که می گوید که زن و مرد حقوقشان برابر است».
روح الله خمینی به دلیل ایجاد اغتشاش و تندروی هایی که امنیت داخلی را به خطر انداخته بود، بازدداشت و محکوم به اعدام شد. ولیکن پس از امضای آیت الله گلپایگانی در پای برگه مرجع تقلیدی خمینی، حکم اعدام وی لغو شد.
به بهانه اعتراض به امضای قانون کاپیتلاسیون در سال ۱۳۴۳، روح الله خمینی از دوباره اغتشاش را از سرگرفت. به دلیل تنش زایی و به خطرانداختن امنیت داخلی کشور، وی بازداشت و به مدت ۱۴ سال به نجف، شهری که با پدر و مادرش از لکنو هند به آن مهاجرت کرده بودند، بازگردانده شد. لیکن وی حتی از نجف دست از ایجاد آشوب برنداشت و با استفاده از ارتباط نزدیکی که با جمعیّت مؤتلفه اسلامی از طریق هاشمی رفسنجانی داشت، به صورت مداوم برعلیه حکومت ایران اعلامیه منتشر می کرد.
سرانجام مهرماه ۵۷، خمینی راهی نوفل لوشاتو فرانسه شد، تا از آنجا خدعه و نیرنگ جدیدی را آغاز کند، و اینبار، نقاب جدیدی به چهره زد، و از شهری در فرانسه، مدعی شد که هدف او دستیابی به دمکراسی و جمهوری است.
اینچنین روح الله خمینی و یاران چند صباحش با «تقیه» و خدعه به سمت ایران پرواز کردند. ایران، سرزمینی که هیچ تعلق خاطری به آن نداشت. او متولد هند و بزرگ شده نجف بود و در عنفوان جوانی به همراه پدر و مادرش به خمین مهاجرت کرده بود. خمینی هیچ تعلق خونی و خاکی، تاریخی و فرهنگی به این مرز و بوم نداشت. او در پاسخ به روزنامه نگاری در مسیر پرواز به سوی ایران، اذعان داشت که «هنگام بازگشت به ایران، هیچ احساسی ندارد».
روح الله خمینی و یارانش، پرچم ایدئولوژی ولایت فقیه را بهشت زهرای تهران بر زمین کوبیدند، و بنا به تایید شخص علی خامنه ای، مقصد بعدی را نیز پس از ایران، عراق و دیگر کشورهای مجاور در نظر گرفتند، و اینچنین شد که نقشه راه صدور انقلاب اسلامی پدید آمد.
و سپس در پشت پرده های انقلاب اسلامی، ماشین آدم کشی بر پشت بام مدرسه رفاه راه اندازی شد. خدمتگزاران و ارتشیان کشورمان به جرم پاسداری و تلاش برای پیشرفت و سربلندی ایران با حکم هیئتی که اعضایش را آیت الله خمینی تعیین کرده بود به قتل رسیدند.
محمد صادق صادقی گیوی معروف به خلخالی، حاکم شرع دادگاه های انقلاب، از سیاه ترین دست آوردهای کارنامه روح الله خمینی بود. خلخالی قبل از استقرار جمهوری اسلامی به دلیل ایجاد اغتشاش و عملیات تروریستی بارها بازدداشت شده بود. وی از همان روزهای نخست استقرار جمهوری اسلامی یار و یاور نزدیک روح الله خمینی بود که به حکم وی به سمت حاکم شرع دادگاه های انقلاب منصوب شد. به حکم خلخالی بسیاری از امیران و خدمتگزاران کشورمان به قتل رسیدند. بجاست که یادی کنیم از مهدی رحیمی، نعمت الله نصیری، منوچهر خسروداد، رضا ناجی، امیرعباس هویدا، فرخ رو پارسا و بسیاری دیگر؛ و برای درک ابعاد جنایات رژیم، کافیست به یادآوریم که بنا به به گفته سازمان عفو بین الملل تا اسفند ۱۳۵۸، بیش از ۴۳۸ نفر بدون کیفرخواست به قتل رسیدند.
خلخالی افزون بر کشتار هم میهنانمان به حکم خمینی، به تخریب آثار باستانی و مقبره شخصیت های بارز ایرانی پرداخت. در اردیبهشت ۵۹ به یاری دیگر یاران خمینی، مقبره رضا شاه را تخریب و تبدیل به مدرسه مذهبی کرد.
خمینی و یارانش، با اعتقاد به جانی بودن کوروش بزرگ قصد به تخریب تخت جمشید و آرامگاه فردوسی داشت که جلوی این اقدامات گرفته شد.
خمینی و دیگر یارانش اقدام به ترور شخصیت های بسیاری در خارج از کشور کردند، یادی کنیم از شهریار شفیق، اویسی، بختیار، فرخزاد، طباطبایی، سروش کتیبه و همه آنها که به دستور وی در خارج از کشور ناجوانمردانه به قتل رسیدند.
روح الله خمینی در کارنامه سیاه خود به سرکوب و سلب حقوق و آزادی های اساسی زنان ایران پرداخت. با تشدید خشونت فردی و اجتماعی بر علیه آنان، از جمله پوشش اجباری، ایجاد شکاف بین زن و مرد، تبعیض در محیط کار، تفکیک جنسیتی در دانشگاه ها، اجرای طرح مبارزه با بدحجابی، قوانین مربوط به طلاق، حق چند همسری برای مردان، حضانت فرزند، دیه و ارث هر روز شرایط سخت تری را برای زنان سرزمینمان بوجود می آورد.
با دستور مستقیم خمینی، هم میهنان کردمان به طرز فجیعی توسط نیروهای نظامی رژیم جمهوری اسلامی به قتل رسیدند.
هم میهنان بهایی به طرز دهشتناکی قتل عام شدند و همه حقوق انسانی از آنها سلب شد. شهروندان ایرانی درجه بندی شدند، از زرتشتی، یهودی، مسیحی، نوکیش، دگرباش و دگر اندیش، به جز آنها که به فرقه ولایت فقیه معتقد بودند از تیغ ترور و آزار نهادهای وابسته به بیت خمینی در امان نبودند.
اعدام دسته جمعی و دفن مخفیانه شمار زیادی از کنشگران سیاسی در تابستان ۶۷، که در همان بیدادگاه های رژیم، به زندان های کوتاه مدت محکوم شده بودند، چون زخمی همچنان بر بدنه ملت ایران به جای مانده است.
هر چند عراق آغاز گر جنگ بود، ولی پس از بازپس گیری افتخار آمیز خرمشهر، شانس پایان دادن به جنگ وجود داشت، اما خمینی با شعار «راه قدس از کربلا» می گذرد، بر طبل ادامه جنگ کوبید، و این جنگ هشت ساله با عراق، صدها هزار کشته و مجروم بر جای گذاشت، و صدها میلیاردها دلار خسارت مادی به زیربنای اقتصاد کشورمان وارد کرد.
روح الله خمینی در صدر لیست جنایتکاران علیه بشریت در تاریخ جهان قرار گرفته و برای همیشه باقی خواهد ماند، چه آنکه رسم تروریسم و صدور فتوای قتل انسان ها را به جرم دگراندیشی در جهان بنیان نهاد.
شورای ملی ایران براین باور است که در ایران آزاد و دمکراتیک، می بایست به جرم سران این رژیم، که همانا جنایات سازمان یافته علیه شهروندان ایرانی در طی چهار دهه گذشته است، در یک دادگاه کاملا مستقل رسیدگی شود، تا با مشخص شدن این جنایت ها، بیش از این حقوق هموطنان قربانی، پایمال نشود.
پاینده ایران
شورای ملی ایران برای انتخابات آزاد
