حکومت ایران در وقت اضافه به سر می برد. ما نباید طناب نجات آنها باشیم.

مورا نامدار. وکیل و معاون سابق وزیر امور خارجه
در۶ اکتبر ۲۰۲۲

برای کسانی که امنیت ملی ایالات متحده، حقوق بشر و ایران را مطالعه کرده‌اند، همواره این پرسش وجود داشته است که «چه وقت» و نه «آیا» حکومت دین مدار اسلامی در ایران به پایان می‌رسد؟ کشته شدن مهسا امینی ۲۲ ساله که به جرم داشتن پوشش نامناسب توسط ماموران گشت ارشاد وحشیانه کتک خورد و پس ازآن از دنیا رفت، به طور گسترده‌ای به مثابه یک نقطه فروپاشی برای رژیم دزد سالار تلقی می‌شود. اعتراضات پرهیاهوی گسترده در تمامی استان های ایران، همراه با اعتراضات همبستگی جهانی در شهرهای بزرگ سراسر دنیا، توجه جهانی را به خود جلب کرده است. حکومت دین مدار اسلامی که از سال ۱۹۷۹ ایران را گرفتار کرده است، تا حدودی پیامد سیاست خارجی شکست خورده ی دولت کارتر و تا حدودی نیز ناشی از غنی سازی توافق هسته‌ای شکست خورده ی اوباما موسوم به برنامه ی جامع اقدام مشترک (برجام) است.
بنابراین ایالات متحده اکنون باید چه کند؟ پنج اقدام مهم فورا باید صورت بگیرد.
۱. ایالات متحده باید فورا علیه مقامات رژیم ایران و سازمان‌های وابسته‌ای که مرتکب جنایات حقوق بشری شده‌اند یا در آن دست داشته‌اند، تحریم‌های گسترده‌ای را اعمال کند. درست همانند تحریم‌های اعمال شده بر آفریقای جنوبی برای پایان دادن به آپارتاید، ایالات متحده باید تحریم‌های هوشمندانه‌ای را بر اهداف استراتژیک اعمال نماید تا به پایان دادن آپارتاید مذهبی و جنسیتی رژیم ایران کمک کند. در حالی که دولت ترامپ تحریم‌های سختگیرانه‌ای را علیه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اعمال کرد، دولت بایدن با حذف این تحریم‌ها آنها را سطحی گرفته و در اجرای تحریم‌های جدید کند بوده است. این اشتباه است و دولت بایدن باید از تحریم ها به طور موثر استفاده کند.
۲. دیپلمات‌های ایرانی در ایالات متحده باید فوراً اخراج شوند. درست مانند دیپلمات‌های روسی که پس از تهاجم به اکراین از بسیاری از کشورها اخراج شدند؛ این مورد بسیار سابقه دارد. با اینکه ایران در ایالات متحده سفارت رسمی ندارد، آنها یک سفارت در واقع در قالب «بخش منافع» در واشنگتن دی سی دارند که توسط پاکستان پشتیبانی می‌شود. این مکان باید فورا تعطیل شود و همه ی عوامل رژیم ایران باید به کشورشان فرستاده‌ شده تا به خواست‌های مردم خود پاسخ دهند؛ نه اینکه در همان کشورهای غربی که به زعم خودشان شیطانی هستند، در رفاه زندگی کنند.
۳. ایالات متحده باید مذاکرات برای احیای برجام را با رژیم ایران متوقف کند. این مذاکرات چیزی بجز یک بازی مضحک برای حکومت دینی اسلامی جهت خریدن زمان در مسیر دستیابی به توانمندی سلاح‌های هسته‌ای نمی‌باشد. تاکنون، مذاکرات فعلی در وین که توسط روسیه تعدیل شده است، هیچ شانسی برای دستیابی به اهداف اعلام شده خود نداشته‌اند. روسیه و چین در این راستا با ایران بر علیه منافع ایالات متحده همسو شده‌اند. مذاکرات فعلی به غلط به عنوان «بازگشت به پایبندی متقابل» به برجام شکست خورده دوره اوباما، که پالت‌های نقدی و تخفیف تحریم‌ها را به ملا‌ها (هدیه) داد، تبلیغ می‌شود. اما آن پول، رژیم را تعدیل نکرد؛ بلکه فقط باعث تشدید و تسهیل رفتار بدخیم آن شد. افزون براین، کنگره در سال ۲۰۱۵ قانونی را به تصویب رساند که برمبنای آن هرگونه توافق جدید با ایران الزاماً باید از نظر قانونی توسط کنگره تأیید شود. اما پرزیدنت بایدن هیچ علاقه‌ای به رعایت آن نشان نمی‌دهد. ایالات متحده باید از موضع قدرت، رهبری کند و مذاکرات را با کشوری که بر اندیشه ی «مرگ بر آمریکا» استوار است، متوقف نماید.
۴. ایالات متحده باید در سازمان ملل برخیزد و با صدای بلند اعلام کند قساوت کنونی را که رژیم علیه مردم خودش مرتکب شده‌است چیزی جز نسل کشی نمیداند. طبق تعریف کنوانسیون نسل کشی سازمان ملل، نسل کشی «جنایتی است که به قصد نابودی یک گروه ملی، قومی، نژادی یا مذهبی به طور کلی یا جزئی انجام می شود.» رژیم ایران به طور سیستماتیک افرادی را می‌کشد که از نظر سیاسی، مذهبی، و ایدئولوژیک با حکومت آن مخالفت می‌ورزند. قانون اساسی ایران مملو از جملات پوچی است که وعده ی آزادی مطبوعات، آزادی تجمعات، آزادی مذهب را می‌دهند؛ حال آنکه، در عمل، هرکس که جرات مخالفت با ایدئولوژی اسلام‌گرایانه آن را داشته باشد؛ رژیم به طور سیستماتیک او را هدف قرار می دهد، شکنجه کرده، می کشد، تجاوز می کند و مورد آزار قرار می دهد. اقلیت های مذهبی در ایران، از جمله یهودیان، مسیحیان و بهائیان، به طرز وحشیانه ای سرکوب و یا کشته می شوند. با زنان به عنوان شهروندان درجه ی دوم رفتار می شود که حق ندارند موهای خود را باز کنند، آواز بخوانند، در رویدادهای ورزشی شرکت کنند و حتی بدون اجازه قیم مرد سفر کنند. جنایات آخوندها علیه بشریت را باید به‌خاطر آنچه هستند، با فریاد اعلام کرد.
۵. ایالات متحده باید پشتیبانی قوی از آرمان های حقوق بشری مردم ایران را ابراز کند و بپذیرد که رهبری این جنبش اعتراضی ارگانیک، در خیابان های پوتوماک، پاریس یا سنترال پارک نیست؛ بلکه در خیابان های ایران است. این جنبش حقوق بشری کاملاً از داخل ایران شکل گرفته است و هر رهبری که در آینده ظهور کند، توسط خود مردم ایران انتخاب خواهد شد. ایالات متحده نباید اجازه دهد که تبلیغات دروغین رژیم ایران این جنبش را به عنوان یک انقلاب برانگیخته توسط ایالات متحده ترسیم نماید؛ این یک دروغ سمی است که هر بار که رژیم با اعتراضات به زانو در‌می‌آید، چه در اعتراضات دانشجویی ۱۳۷۸، چه در جنبش سبز ۱۳۸۸ و یا اعتراضات آبان ۱۳۹۸، این دروغ را تکرار می‌کند. اگر می‌خواهیم شکست‌های سیاست خارجی گذشته را اصلاح کنیم، ایالات متحده باید تبلیغات دروغین را قویا رد کند؛ از آرمان‌های مردم ایران برای دموکراسی سکولار پشتیبانی کند و آشکارا بپذیرد که راه درست و رو به جلو، برگزاری همه پرسی بدون خشونت پرهیز است که به مردم ایران امکان رهبری بر خودشان را می‌دهد.
بسیار واضح است که منافع ایالات متحده و منافع مردم ایران در تضاد با رژیم اسلام گرای اشغالگر ایران است. سیاست «فشار حداکثری» همراه با پشتیبانی حداکثری از مردم ایران، تنها راهی است که منافع بلند مدت امنیت ملی ایالات متحده، حقوق اساسی مردم ایران و صلح و ثبات بین‌المللی را تضمین می‌کند.

مورا نامدار وکیل دادگستری است. او پیش از این به عنوان دستیار موقت وزیر امور خارجه در امور کنسولی، معاون حقوقی در USAGM و مشاور ارشد گروه اقدام ایران در وزارت امور خارجه ایالات متحده خدمت کرده است. نظرات بیان شده در این مقاله نظرات شخصی خود نویسنده است.

در۶ اکتبر ۲۰۲۲
۶:۳۰ صبح – ساعت تابستانی