۲۲اسفندماه
آیین چهارشنبه سوری را به یاد بچه‌ها ی ایران آوریم
«زردی من از تو، سرخی تو از من»
آتش افروختن از دیرینه ترین روزگار تاکنون، به رسم پاک آیین مهر و روشنایی برای رهایی از تاریکی، یکی از ماندگارترین آیین هایی است که جایگاه ویژه ای در نزد ایرانیان داشته و دارد. چهارشنبه سوری، جشن آتش، جشن شادی، جشنِ نور و زبان مشترک مردمان ایران و سرزمین های همجوارش در برابر تاریکی است.
در این واپیسین چهارشنبه شب اسفندماه، کدورت ها، خرافات و اندوه، بیماری ها و نگرانی ها را به آتش می سپاریم و برای آمدن بهار و زنده شدن طبیعت جشن برپا می کنیم. امشب با پایکوبی این آیین کهن که نماد ایرانیت و هویت ایرانیمان است را برپا می کنیم و برای فرزندانمان، تاریخ و فلسفه چهارشنبه سوری را باز گوییم. زمزمه کنان «زردی من از تو، سرخی تو از من» بر هفت کپه آتش به نماد هفت امشاسپند «هرمزد»، «وهومن»، «اردیبهشت»، «شهریور»، «سپندارمذ»، «خورداد» و «امرداد» می پریم. پس از پایانِ مراسم آتش افروزی، آجیل هفت مغز، قاشق زنی، شکستن گردو، گفتن آرزوها به آب روان، از «چهارشنبه خاتون» می خواهیم تا در سالِ پیش روی، سه پند بزرگ ایرانیان، «اندیشه ی نیک»، «گفتار نیک»، و «کردار نیک» همواره همراه ما ایرانیان باشد.
گذری زنیم به شاهنامه فردوسی:
ستاره شمر گفت بهرام را که در «چهارشنبه» مزن کام را
اگر زین بپیچی گزند آیدت همه کار ناسودمند آیدت
یکی باغ بُد درمیان سپاه از این روی و زان روی بُد رزمگاه
/ بشد “چارشنبه” هم از بامداد بدان باغ که امروز باشیم شاد
ببردند پر مایه گستردنی می و رود و رامشگر و خوردنی
.
.
ز جیحون همی آتش افروختند زمین و هوا را همی سوختند.
نقاشی از برگزاری جشن چهارشنبه سوری بر دیوار کاخ چهلستون
جشن آتش و شادی به کامتان شیرین و پیروز باد،
پاینده ایران و ایرانیان
شورای ملی ایران برای انتخابات آزاد
