اخرین مطالب بیانیه ها پیام ها

ادای احترام به بانو سیمون وِِی Madame Simone Veil-

Hommage du « Conseil National Iranien pour les Elections Libres » à

Madame Simone Veil

A la suite de la disparition de Simone Veil, les membres du « Conseil National Iranien pour les Elections Libres » expriment leurs sincères condoléances et leur profonde sympathie à sa famille et au peuple de France.

Soucieuse de construire la Paix entre les Nations et d’œuvrer pour l’égalité des droits, Simone Veil, rescapée de la Shoah a incarné un humanisme de combat face aux grandes tragédies du XXème siècle.

L’héritage qu’elle laisse rappelle combien la lutte contre le racisme, l’antisémitisme et contre la négation des crimes contre l’Humanité continuent, plus que jamais, à être des luttes de notre siècle.

Son courage et sa détermination sont une source d’inspiration pour toutes celles et ceux qui, à travers le monde, combattent le totalitarisme et œuvrent pour la transmission de la mémoire.

 

Conseil National Iranien pour les Elections Libres

ادای احترام شورای ملی ایران به بانو سیمون وِی – ژاکوب

Madame Simone Veil – Jacob

 

 

به دنبال خبر درگذشت سیمون وِی – ژاکوب، هموندان شورای ملی ایران برای انتخابات آزاد، این ضایعه بزرگ را به ملت فرانسه و بستگان و نزدیکان وی صمیمانه تسلیت می گویند.

سیمون وِی، کنشگر و مدافع خستگی ناپذیر و پیگیر در راستای تقویت صلح بین ملت ها، دمکراسی و برابری جنسیتی در فرانسه، اروپا و سراسر جهان همواره همت گمارد. او خود ازبازماندگان هولوکاست و اردوگاه آشویتس بود که تبلور مبارزه برای بشریت در برابر تاریک اندیشی قرن بیستم می باشد.

آنچه امروز سیمون وی برای بشریت از خود باقی گذاشته است، اهمیت ادامه مبارزه برای رفع تبعیض، نژادپرستی، یهودستیزی و انکار جنایت علیه بشریت بیشتر از هرزمان در قرن کنونی است.

شجاعت و اراده آهنین سیمون وی الهام بخش همه زنان و مردانی است که در سراسر گیتی، با تندگرایی و افراط گرایی در مبارزه هستند و روشنگر راه آینده برای حافظه تاریخ بشریت است.

 

یادش گرامی و راهش همواره جاودان

شورای ملی ایران برای انتخابات آزاد

 

سیمون وی – ژاکوب، بانوی مبارز

سیمون ژاکوب، ۱۳ ژوییه ۱۹۲۷ در شهر نیس متولد شد. سیمون در سن ۱۶ سالگی همراه با خانواده اش توسط  نازی ها دستگیر و به اردوگاه آشویتس برده شدند. او پدر و برادرش را در فاجعه غم انگیز هولوکاست از دست داد. به رغم همه مشقت ها و جنایاتی که بر وی و خانواده اش تنها به خاطر یهودی بودن روا شد، سیمون پس از نجات از اردوگاه آشویتس و پس از رهایی از پلاک زندانی که به شماره ۷۸۶۵۱ بر گردن خود حمل می کرد، در بازگشت به فرانسه در سال ۱۹۴۵، در رشته حقوق به تحصیل ادامه داد و مدرک وکالت خود را از دانشگاه پاریس گرفت. سیمون با آنتوئن وی، تاجر برجسته فرانسوی در سال ۱۹۴۶تشکیل خانواده داد و نام همسرش را برطبق قانون آن زمان رسما می گیرد. از آن پس او را با نام سیمون وِی می شناسیم. حاصل این ازدواج سه فرزند پسر می باشد. همسر وی در سال ۲۰۱۳ درگذشت.

پس از پایان تحصیلاتش در رشته حقوق و سیاست در وزارت دادگستری شروع به کار می کند و در مقام قاضی زن نقش آفرینی می کند.

سیمون وی به سال ۱۹۷۴ وزیر بهداشت دولت ژیسکاردستن نامیده می شود. در همان زمان پس از مبارزه طولانی و مشقت بار در نهایت پیروزی بزرگ را برای خود و همه زنان فرانسه به دست آورد. قانون « ۱۷ ژانویه ۱۹۷۵ آزادی سقط جنین به اختیار مادران » به نام « قانون وی – loi Veil» در مجلس تصویب شد.

سیمون وی در سال های ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۵ پست های مهم سیاسی را از جمله : وزارت امور اجتماعی، بهداشت و شهرسازی، نفر دوم دولت بلادور و کسب کرسی در شورای قانون اساسی را به دست آورد. وی در سال ۲۰۰۸ در فرهنگستان فرانسه انتخاب شد.

سیمون وی با کسب کل آرا بین سال های ۱۹۷۹تا ۱۹۸۲ نخستین زنی است که به ریاست پارلمان اروپا نامیده شد.

 

سیمون وی – ژاکوب، سیاستمداری آزرمین، شیک پوش، باوقار، تندخو و با نظم بود. او به تاریخ ۳۰ ژوئن ۲۰۱۷ ده روز پیش از خاموش کردن شمع های جشن تولد ۹۰ سالگی اش درگذشت.

 

به دستور رییس جمهوری فرانسه سیمون وِی و همسرش آنتوئن وِی در بنای تاریخی معبد خدایان پانتئون Penthéon دفن می شوند.

 

معبد خدایان پانتئون – Le Panthéon

پانتئون به معنای “معبد خدایان” بنایی در محلهٔ لاتینِ شهر پاریس است. این بنا با کاربریِ کلیسا به دستور لویی پانزدهم در سال ۱۷۸۹ توسط معمار فرانسوی ژان رومن سولوفو ساخته شده و مشهور به بنای سَنت ژنویو است. در حال حاضر،‌ این بنا یکی از پربازدیدکننده ترین بناهای تاریخی است که به‌عنوان مقبرهٔ مشاهیر فرانسوی مورد استفاده قرار می‌گیرد. بنایی که خانه ابدی ولتر، ژان-ژاک روسو، ماری کوری، ماری فرانسوا سعدی کارنو، پیرکوری، آندره مالرو، الکساندر دوما، اونوره گابریل ریکوتی و بسیاری از برجسته ترین شخصیت های تاثیرگذار می باشد.

تصمیم خاکسپاری در این بنا توسط شخص رییس جمهور فرانسه، پس از گذشت یک روند طولانی یک تا دوساله اعلام می شود. بانو سیمون وِی به همراه همسرش آنتوئن وِی، پس از ویکتورهوگو دومین شخصیتی است که با دستور مستقیم شخص رییس جمهور در معبد خدایان پانتئون بلافاصله خاکسپاری شدند.