Download- PDF (Farsi)
Download- PDF (English)
سی شهریور 1395
نامه سرگشاده ریاست شورای ملی ایران به اعضای سازمان ملل متحد
موضوع: نقض اساسنامه، مصوبات و هنجارهای سازمان ملل متحد توسط حکومت ج.ا.
عالیجنابان،
مایلم تا به شما بابت آغاز به کار هفتاد و یکمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد، شادباش بگویم، اجلاس سالیانه ای که نمایندگان ملت های مختلف را برای دست یابی به صلح جهانی، امنیت و ارتقای احترام به قوانین بین المللی و حقوق بشر برای میلیاردها انسان، گرد هم می آورد.
امروزه، یکی از مهمترین چالش هایی که جامعه بین المللی با آن روبرو است، بحران فراگیر در منقطه خاورمیانه است، بحرانی که از چهار دهه قبل، با شکل گیری حکومت مذهبی ج.ا.، روند رو به افزایشی داشته است.
از زمان شکل گیری، این حکومت مذهبی به مهمترین عامل در شکل گیری بحران ها و ایجاد ناپایداری در منطقه تبدیل شده است، و به شکل فزاینده ای، به مثابه یک خطر جدی برای صلح و امنیت جهانی در آمده است.
چهارده ماه قبل، شورای ملی ایران به شکلی مشروط از «برجام» حمایت نمود، علت حمایت ما نیز نگرانی از وقوع جنگ بود، و در حالی که به شدت بر این نکته پافشاری می کردیم که این توافق نامه، به نقض حقوق بشر در ایران، صدور تروریسم و نقش این حکومت در تنش های منطقه ای نپرداخته است.
در حالی که این حکومت از جنگ، تروریسم و استبداد در منطقه حمایت می کند، در داخل کشور نیز همچنان به سرکوب مردم ایران به شکل گسترده تری ادامه داده است. آنچنان که نقض مستمر حقوق بشر، توسط گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر در ایران، به شکلی مستند به ثبت رسیده است.
از زمان امضای توافق نامه برجام، گزارشات دکتر شهید نشان می دهد که تبعیض، سرکوب، اعدام، بازداشت خودسرانه، شکنجه، به بند کشیدن کنشگران مدنی، حقوق بشری، زنان، کودکان، و گروه های مذهبی، دگراندیش و قومی افزایش چشم گیری داشته است، و هر کسی که به چنین فجایعی اعتراض کند، با خطر سرکوب مواجه خواهد گشت.
حکومت ج.ا. تنها از طریق ترور، تنش و جنگ است که توانسته تا کنون ادامه حیات دهد. این حکومت بر مبنای نگرش فکری خمینی بنا شده، که جنگ را یک هدیه الهی از سوی خداوند می دانست. از این رو، بر سازمان ملل متحد است تا هوشیار باشد، و این نکته حیاتی را مد نظر داشته باشد که این حکومت مذهبی، نه تنها از گسترش تنش ها استقبال می کند، بلکه به شکل گیری تنش نیز کمک می کند، و تنها با این روش است که می تواند به حکومت خود بر مردم ایران ادامه دهد، و نفوذ خود را در منطقه افزایش بخشد.
چنین سرکوب بی سابقه و خشونت بار مردم ایران، خود گواهی است که این حکومت از مردم خود وحشت دارد. رفتار همیشگی این رژیم در نقض قوانین بین المللی، و پافشاری بر این یاغی گری، نشان از این دارد که این حکومت قوانین بین المللی را به عنوان یک عضو مسوولیت پذیر، به رسمیت نمی شناسد، چه آنکه قبول هنجارها و قوانین بین المللی به معنای پایان عمر این حکومت مذهبی خواهد بود.
در داخل ایران، حکومت ج.ا. به شکلی غیر قابل انکار به سرکوب مردم ایران دست زده است، اقتصاد ایران را به نابودی کشانده، و زیست بوم ایران را نابود کرده، و به مانند طالبان و داعش، تلاش نموده تا فرهنگ و آثار باستانی ما را نابود نماید. در خارج از ایران نیز کشور عزیزمان را به سبب نقض مکرر قوانین بین المللی و نقض حقوق بشر، و پشتیبانی از تروریسم و ناپایدار ساختن منطقه، به انزوا کشانیده است.
مردم ایران نیازمند و خواستار شرایط درخور هستند، و هم شایستگی آنرا دارند.
جامعه بین المللی همچنان این مسوولیت را بر عهده دارد تا نقض حقوق بشر در ایران را زیر نظر داشته باشد، و حکومت ج.ا. را مسوول نا امنی و ناپایداری در منطقه بداند. از همه مهمتر، جامعه بین المللی موظف است تا از خواست و کوشش مردم ایران برای دست یابی به دمکراسی پشتیبانی کند.
ما از تمامی اعضای سازمان ملل می خواهیم تا به کارزار «با هم برای آزادی» بپیوندند، و در مقابل نقض سازمان یافته حقوق بشر توسط حکومت ج.ا. از آزادی تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی پشتیبانی کنند.
چنین اقدام یکپارچه ای و تمرکز بر نقض حقوق بشر ایران توسط جامعه بین المللی، به ویژه سازمان ملل، سبب عقب نشینی و تغییر رفتار حکومت مذهبی ج.ا. در برابر ابراز نظر شهروندان ایرانی می شود. مردم ایران مایلند تا ببینند که جامعه بین المللی نه تنها رخدادها را زیر نظر دارد، بلکه از آرمان های دمکراتیک آنها نیز پشتیبانی می کند.
لازم به یادآوری است که بهترین شیوه برای محدود نمودن پشتیبانی حکومت ج.ا. از تروریسم، تمرکز بر مساله نقض حقوق بشر در داخل است، زیرا هر چه مردم ایران قدرت بیشتری در داخل کشور بیابند، ما شاهد تغییرات مثبت تری در داخل و خارج از ایران خواهیم بود.
عالیجنابان، بالاترین احترامات مرا پذیرا باشید.
رضا پهلوی،
ریاست شورای ملی ایران
September 20, 2016
Letter to all Permanent Missions and
Observer Missions of the United Nations
Re: The Islamic Republic’s continuing violations of the United Nations’ Charter, Covenants and Resolutions.
Your Excellency,
I would like to extend my warmest congratulations on the opening of the 71st session of the United Nations’ General Assembly, the annual gathering of nations that strives to bring about and preserve global peace, security, and respect for international law and human rights for billions of people.
Today, one of the greatest challenges facing the international community continues to be the ongoing crises in the greater Near and Middle East, which sharply escalated four decades ago with the establishment of the theocratic regime of the Islamic Republic in Iran.
Since its inception, this regime has been the principle contributor to and antagonist of the deterioration of regional stability, and increasingly a threat to global peace and security.
Fourteen months ago, we conditionally gave our approval to the P5+1 Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA); however, we did so based on the then-perceived necessity to prevent war, while firmly stating that this agreement did not address the ongoing human rights violations committed by the theocratic regime, the export of terrorism, and the direct involvement in regional conflicts.
While it supports tyranny, war and terrorism across the region, the theocratic regime continues its oppression at home against the Iranian people with greater vigour and savagery. These continuing human rights violations are well documented by the alarming reports of the UN Special Rapporteur on the Situation of Human Rights in the Islamic Republic of Iran (Dr. Ahmed Shaheed).
Since the JCPOA, Dr. Shaheed’s reports have documented an increase in discrimination, apartheid, oppression, executions, arbitrary and summary arrests, torture and imprisonment of human and civil rights activists, juveniles, women, religious and ethnic communities, and anyone who dares to question or is perceived to be a cultural, religious, civic and political threat to the supremacy of the theocratic state.
The Islamic Republic sustains itself through terror, abuse, conflict, and war. The theocratic state was founded on the principle of Khomeini’s belief that war is a divine gift bestowed upon the Islamic Republic by God. It is therefore incumbent upon the United Nations to be vigilant and aware that the theocratic state welcomes and indeed encourages conflicts, for it is only through these means that it can consolidate its hold over Iranians and extend its influence in the region.
The ever-increasing, harsh oppression of the Iranian people is ample evidence that the theocratic regime is afraid of its own people. The continuous and flagrant violation of international laws and covenants by the regime is ample evidence that it rejects international law and joining the community of nations as a responsible member, for this would mean the end of the theocratic state.
Within Iran, the Islamic Republic is a well-documented oppressor of the Iranian people, it has destroyed the Iranian economy, destroyed the delicate eco-system and environment, and – like the Taliban and ISIS – has carried out a sustained effort to destroy our rich Iranian culture and heritage. Outside Iran, the theocratic regime has turned our beloved homeland into a pariah state by repeatedly violating international laws, rejecting the universal declaration of human rights, supporting terrorism and degrading regional and global peace and stability.
The Iranian people need and deserve better. The international community continues to bear the responsibility to monitor and bear witness to the human rights violations in Iran and hold the theocratic regime accountable for exporting regional instability. Most importantly, the international community must support the Iranian peoples’ ongoing efforts to seek and realize their democratic aspirations.
We ask for and need all member nations to join us in our campaign, “United for Freedom”, against the ongoing human rights violations committed by the Islamic Republic, and in support of the freedom of all the political and prisoners of conscience in Iran.
Such a united and focused emphasis on human rights in Iran by the international community at large, and the United Nations in particular, will pressure the theocratic regime to modify its ever increasing repressive tactics and give an opening to the beleaguered Iranian people to voice their aspirations. The Iranian people need to know that the world is watching and willing to support their democratic ideals.
Moreover, the best way to limit the theocratic regime’s support of terrorism and war in the region is by pressing it on its human rights abuses at home: the more the Iranian people are empowered at home and have a real voice, the more we can expect to see different policies inside and outside Iran.
Please accept, Excellency, the assurance of my highest considerations.
Reza Pahlavi
President
Iran National Council for Free Elections
