دانلود به صورت پی دی اف
بیانیه شورای ملی ایران
در سالگرد قبول قطع نامه پانصد و نود و هشت
رژیم جمهوری اسلامی از همان ابتدای شکل گیری و بر اساس سیاست های کلان روح الله خمینی، به ایجاد تنش در منطقه، صدور تروریسم و تلاش برای به هم زدن نظم در کشورهای منطقه تحت عنوان صدور انقلاب اقدام نمود.
روح الله خمینی و اطرافیانش به خوبی دریافتند که استقرار حکومت دیکتاتوری در ایران تنها در سایه «استراتژی بحران زایی» میسر است، و اولین بحرانی که بر ملت ایران روا داشتند، حمله به سفارت آمریکا بود. این اقدام نابخردانه که حمله به خاک کشور دیگر تلقی می شد، بزرگترین خیانت به کشور ایران بود، چه آنکه بعدا و در زمان حمله صدام به ایران، رابطه ایران و آمریکا به بدترین شکل ممکن در آمده بود، و در معادلات جهانی، ایران دشمن آمریکا محسوب می گشت.
غیر از حمله به سفارت آمریکا و گروگانگیری دیپلمات هایی که توان دفاع از خود نداشتند، رژیم جمهوری اسلامی با تلاش برای «صدور انقلاب» به کشورهای منطقه، باعث شد تا کشورهایی که با ایران بهترین ارتباط را داشتند، به دشمن ایران تبدیل شوند.
افزون براین اعدام های پی در پی و قتل عام ارتشیان، تشکیل سپاه برای از بین بردن قدرت ارتش، سبب تضعیف نیروهای مسلح شد و صدام درکمین، بخوبی از این فرصت استفاده کرد. وی آرزویی را که حتی در خیال خود جرات تصور کردنش را نداشت، عملی کرد و ارتش عراق رسما در تاریخ ۳۱ شهریوی ۱۳۵۹ به خاک ایران حمله کرد.
با حمله صدام، این مردم ایران بودند که هزینه بحران سازی های رژیم را پرداخت کردند، و برای دفاع از مام میهن، تن نازنین خود را سپر گلوله های ارتش بعث عراقی نمودند، و چه دلاورانه «خونین شهر» از چنگال صدام بدر آوردند. تا سوم خرداد شصت و یک، مردم ایران برای دفاع از خاک کشور خود با تمامی وجود هزینه دادند، و بعد از بازپس گیری پرافتخار خرمشهر، پیشنهاد آتش بس به ایران ارایه شد.
هر عقل سلیمی و هرانسانی که خوی صلح و بشردوستی می داشت، چنین پیشنهادی را می پذیرفت، ولی سیاست های رژیم ولایت فقیه بر این بود که ابتدا عراق و سپس اسراییل را متصرف شوند و با شعار «راه قدس از کربلا می گذرد»، بر طبل ادامه جنگ کوبیدند.
صدها هزار کشته و زخمی حاصل ادامه جنگ بود، طبق اعتراف رژیم، قریب نیم میلیون دانش آموز به جنگ فرستاده شدند، که از این تعداد، قریب یکصد و نود هزار نفر آنها جان خود را از دست دادند، چه آنکه از این کودکان در تاکتیک های «یورش با امواج انسانی» یا همان «سرباز یک بار‌مصرف» استفاده می شد.
اوج جنایت رژیم زمانی مشخص می شود که به شعارهای روح الله خمینی رجوع می کنیم، و گفته معروفش را به یاد آوریم : «اگر جنگ بیست سال هم طول بکشد، ما ایستاده ایم».
بالاخره رژیم ولایت فقیه، پس از آنکه صدها هزار ایرانی را به کشتن داد، و پس از اینکه زیربنای اقتصادی کشور را نابود ساخت، جام زهر را سر کشید و قطع نامه را پذیرفت. بدون شک تاوان افکار مشوش سران رژیم برای حکمرانی بر جهان اسلام، صدور انقلاب و تسخیر اسراییل را جوانان ایران در آن دوره و نسل های بعدی داده و خواهند داد.
در حالی که چند سال از پایان جنگ می گذرد، سوالات زیر نزد افکار عموی مطرح است:
یک- اگر رژیم جمهوری اسلامی به ایجاد تنش در منطقه و تلاش برای صدور انقلاب دست نمی زد، آیا صدام از حمایت های لازم برای حمله به ایران برخوردار می شد؟
دو- اگر رژیم جمهوری اسلامی به سفارت آمریکا حمله نمی کرد، و دیپلمات های آن کشور را به گروگان نمی گرفت و روابط ایران را به بلوک غرب در آستانه جنگ نمی کشانید، آیا صدام جرات حمله به ایران را پیدا می کرد؟
سه- اگر رژیم جمهوری اسلامی به قتل عام فرماندهان ارتش و سرکوب آنها اقدام نمی کرد، و ایران همچنان یک ارتش مقتدر می داشت، ایا صدام جرات حمله ایران را پیدا می کرد؟
چهار- حاصل ادامه جنگ بعد از بازپس گیری خرمشهر چه بوده است؟ چرا باید این جنگ به قیمت کشته شدن صدها هزار انسان ادامه می یافت؟
پنج- چرا افرادی که هیچ سابقه و تحصیلات نظامی نداشتند، یک شبه به درجات بالای نظامی می رسیدند؟ چرا برای عملیات های نظامی غلطی که این افراد طراحی می کردند، و به کشته شدن هزاران شهروندان ایرانی منجر می شد، هیچ دادگاه نظامی تشکیل نشده است؟
شش- تکلیف فساد مالی گسترده ای که در خریدهای اسلحه وجود داشته است، چه می شود؟ چه کسانی برای دریافت رشوه های کلان، بر طبل ادامه جنگ می کوبیدند؟
شورای ملی ایران یادآور می شود که طبیعت این رژیم بر جنگ و خونریزی و بحران زایی بنا شده است و حتی پس از آنکه با نهایت خواری مجبور به قبول آتش بس شده اند، شاهد آن هستیم که بحران دیگری را با برنامه های هسته ای خود به مردم ایران تحمیل می کنند، که ضرری معادل ضرر جنگ بر اقتصاد ایران داشته است.
شورای ملی ایران ضمن ادای احترام به تمامی آنانی که برای دفاع از کشور به میدان جنگ رفته اند، سران این رژیم را مسوول خون های ریخته شده می داند، و یادآور می شود که تا زمان حضور این افراد در مصدر قدرت، امکان رخ دان چنین جنایاتی وجود دارد. تنها راه برون رفت و نجات کشورمان گذر از جمهوری اسلامی و دستیابی به ساختار حکومتی برمبنای حقوق بشر، دمکراسی، رفاه و امنیت برای همه ایرانیان می باشد.
پاینده ایران
شورای ملی ایران
