هر شش ساعت ، یک اعدام!
در ماه گذشته، شاهد اعدام روزانه چهار تن از شهروندان کشورمان توسط رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی بوده ایم. با دیدن این آمار دهشت انگیز، چند سوال به ذهن شهروندان ایرانی خطور می کند:
سوال اول: هدف رژیم از این اعدام ها چیست؟
سوال دوم: آیا چنین مجازات بی رحمانه ای چون اعدام، باعث کاهش جرم و جنایت در کشور می شود؟
سوال سوم: آیا شهروندانی که قربانی این مجازات غیر انسانی شده اند، از حق دسترسی به وکیل و دادگاه عادلانه برخوردار بوده اند؟
نکته اینجاست، وظیفه یک حکومت، حفظ امنیت شهروندان و تامین سلامتی آنها است، ولی رژیم جمهوری اسلامی، در قالب یک ماشین مرگ عمل کرده، و با اعدام های دسته جمعی، به کرامت انسانی تمامی شهروندان ایرانی بی حرمتی می کند.
در حالی که بیشترین سرانه اعدام در دنیا، توسط رژیم جمهوری اسلامی انجام می شود، باز شاهد آن هستیم که آمار جرم در ایران، نه تنها کاهش نیافته بلکه افزایش چشمگیری داشته است، و شاهد وقوع جرایم بسیار هستیم، پس می توان نتیجه گرفت که این اعدام های دسته جمعی، اگر به هدف کاهش جرم و جنایت انجام شده است، نه تنها نتیجه ای در بر نداشته ، بلکه خود باعث افزایش جرم شده است و همچنین اثرات تخریبی آن را بر روی روح و روان شهروندان نمیتوان منکر شد.
در حالی که فساد گسترده و شگفت انگیزی در قوه قضاییه و نیروی انتظامی و دیگر ضابطین قضایی وجود دارد، می توان با قاطعیت گفت که این شهروندان قربانی از حقوق انسانی خود، همچون دسترسی به دادگاه عادلانه، یا حضور وکیل در تمامی مراحل دادرسی، محروم بوده اند. اخباری که از ادارات آگاهی، بازداشتگاه های وزارت اطلاعات، و یا زندان ها به بیرون درز می کند، از وجود شکنجه به صورت سازمان یافته در نهادهای انتظامی و اطلاعاتی حکایت می کند، و در نتیجه تمامی اعترافاتی که از این متهمین گرفته می شود، زیر شکنجه و بدون حضور وکیل بوده و فاقد ارزش است، و شایان یادآوری است که مبنای صدور تمامی این احکام غیر انسانی، همین اعترافات مبتنی بر شکنجه می باشد.
با توجه به این نکات، می توان به صراحت گفت که این قربانیان، از حقوق ساده و اولیه ای چون دادگاه عادلانه بی بهره بوده اند، و حتی نمی توان از گناهکار بودن آنها اطمینان حاصل نمود.
واقعیت این است که رژیم جمهوری اسلامی، از نبود مشروعیت رنج می برد، و بهتر از همه آگاه است که به دلیل نبود مشروعیت و انتخابات آزاد، بنیانی لرزان و سست دارد. از این رو است که تلاش می کند با اتخاذ سیاست های دهشت آور و خشن، شهروندان ایرانی را به وحشت اندازد تا بلکه مانع حرکت اعتراضی گسترده مردم شده و چند روزی بر بقای عمر خود بیافزاید.
شورای ملی ایران، اعدام را مجازاتی غیر انسانی، بی رحمانه و لگدمال کردن کرامت انسانی تمامی شهروندان ایرانی می داند و آن را ناشی از سیاست گسترش خشونت، و وحشت آفرینی ارزیابی می کند.
شورای ملی ایران، اعدامهای دسته جمعی و سازمان یافته را محکوم میکند و آن را جنایت علیه بشریت می داند و خواستار توقف هرچه سریعتر اجرای اعدامهای دسته جمعی است.
شماره بیانیه : ۹٨−١۵−۳٦٨
