پس از یک دهه مذاکرات برمحور برنامه های هسته ای، همبستگی جامعه جهانی از یکسو در بکارگیری فشارها و مجازات اقتصادی برعلیه نظام جمهوری اسلامی و از سویی دیگر، استقامت مدافعین حقوق بشر ایرانی، حاکمان نظام را وادار به عقب نشینی و امضای توافق نامه ژنو کرد. جمهوری اسلامی با شعار محوری ضد امپریالیستی بنیانگذارش، بار دیگر جام زهر را می نوشد و با امضای توافق نامه ژنو شکست بزرگی را متحمل می شود.
شورای ملی ایران خرسندی خود را در ارتباط با بخشی از محتوای توافقنامه ۶ ماهه ژنو، از جمله موارد زیر در جهت منافع ملت ایران ابراز می کند:
• کاهش احتمالی حمله نظامی به ایران در راستای امنیت و آرامش ملت ایران،
• توقف و یا تعلیق تحریم های مربوط به هرآنچه زندگی روزانه مردم ایران را ازجمله مواد غذایی یا دارویی، ایمنی برای خطوط هوایی و شرایط تحصیل برای دانشجویان ایرانی در سراسر دنیا را سهولت دهد.
مصلحت نظام در تقابل با منفعت ملت ایران
خشت اول جمهوری اسلامی با گفتمان ضد امپریالیستی و اندیشه صدور انقلاب اسلامی به سایر کشورها، با اشغال سفارت آمریکا و گروگانگیری کارکنان آمریکایی بر محور دیپلماسی «دشمن» محور گذاشته شد.
نوشیدن جام زهر و پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت پس از تحمیل هشت سال جنگ خانمانسوز به نام «دفاع مقدس» بر ملت ایران، یک میلیون کشته، هزاران جانباز و صدها میلیارد دلار خسارت هنگفت اقتصادی و معیشتی بر دوش مردم به جای گذاشت.
دولت جمهوری اسلامی، همچون ابزاری در دست ولایت فقیه، از سویی با عضویت و شرکت در نهادهای بین المللی به نام ملت ایران در جامعه جهانی حاضر می شود. از سوی دیگر با بکارگیری سیاست دوگانه، با جابجایی ثروت ملت ایران در پشتیبانی از گروه های تندرو، نام ایران را در عرصه جهانی بر «محور اصلی تروریسم» قرار داده است.
پس از گذشت سه دهه، خیل کنشگران سیاسی، عقیدتی و مدافعان حقوق بشر همچنان در حصر، زندان و یا تبعید بسر می برند. میلیون ها شهروند ایرانی آواره و پناهنده دیگر کشورها شده اند. چرخه ماشین اعدام ها به صورت فله ایی در حرکت است و تخریب زیست بوم ایران، جنایتی دیگر از عملکرد جمهوری اسلامی است. نظامی که حق مشارکت شهروندی، حق انتخاب شدن و انتخاب کردن در یک فضای امن، آزاد و سالم را از مردم ایران سلب کرده است.
به رغم برخورداری از ذخایر افسانه ای نفت و گاز، نرخ رشد اقتصادی کشور سقوط کرده است. بزرگ ترین تراژدی ملت ایران، میدان های مشترک نفت و گاز در مرز های ایران است که به دلیل ناتوانی جمهوری اسلامی، منابع آنها عملا در انحصار همسایگان قرار گرفته است.
برهمگان روشن است که جمهوری اسلامی با رویایی در گسترش شکاف های درون نظام خود، به جای سرمایه گذاری در توسعه صنعت گاز و دیگر منابع بالقوه کشور همچون تولید انرژی خورشیدی، بودجه هنگفت کشور را با صرف صدها میلیارد دلار در راستای سیاست های ماجراجویانه هسته ای برای خرید وقت در امتیاز دادن به غرب به هدر داده است. اینچنین مصلحت نظام را در تقابل با منفعت ملت قرار داده است.
برنامه ایی که نه تنها بازده ایی نداشته است، بلکه به دلیل از دست دادن درآمد نفت و گاز، فشار روز افزون تحریم ها و انزوای کامل ایران در بازار اقتصاد جهانی، صدها میلیارد دلار خسارت برای ملت ایران در برداشته است. آیا هدر دادن میلیاردها دلار هزینه برای پروژه هسته ای که حتی موفق به تولید یک کیلو وات برق شهری نیز نبوده است، منافع ملی محسوب می شود؟
پس از یک دهه شعار «انرژی هسته ای حق مسلم ماست» مذاکره بر سر مسئله هسته ای و استقامت در مقابل «استکبار جهانی»، برای حفظ قدرت و بقای نظام توافق نامه مبهمی را به امضا می رسانند که هر دوجناح از آن دو تفسیر متناقضی را ارائه می دهند.
حقوق و منفعت ملت ایران را بخاطر بسپارید
شورای ملی ایران، جمهوری اسلامی را مسئول جنایت علیه منافع ملی می داند. حاکمان این نظام، تعاملاتی که سال ها پیش بدون کمترین هزینه برای ملت ایران می توانستند انجام دهند، با هزینه کردن صدها میلیارد دلار از صندوق ملت ایران، بار دیگر با نوشیدن جام زهر از تمام خواسته هایشان عقب نشینی کنند. نظام جمهوری اسلامی می بایست در پیشگاه مردم ایران در ارتباط با محتوای توافق نامه ژنو ۵+۱ شفاف سازی کرده و پاسخگو باشد.
شورای ملی ایران، اکیدا از جامعه جهانی می خواهد تا درباره جنایات اعمال شده بر علیه شهروندان ایرانی بی تفاوت نباشند. برما ملت ایران است تا با همبستگی و استقامت خود اجازه ندهیم که پرونده های بیشمار نقض حقوق بشر در پستوهای مذاکرات برنامه هسته ای به فراموشی سپرده شود. تنها با همبستگی ملی است که نظام مافیایی جمهوری اسلامی را به عقب نشینی نهایی وادار کنیم. دست در دست هم دهیم با مهر برای نگهداری و احیای منافع ملی ایران، ایستادگی می کنیم.
پاینده ملت ایران
رضا پهلوی
سخنگوی شورای ملی ایران
