انتشارات

چرا انتخابات آزاد اهمیت دارد؟

“شورای ملی ایران برای انتخابات آزاد”، آرمان نهایی شورای ملی ایران است. آرمانی که به روشنی به آگاهی مردم بزرگوار ایران رسیده است و دستیابی به آن، باعث تغییرات گسترده ای می شود، و در نهایت به ایجاد یک حکومت دمکراتیک و مردم سالار، در ایران منجر خواهد شد. 
چه بسا بسیاری از خود می پرسند: انتخابات آزاد چیست؟ چه اهمیتی دارد؟ و چرا با برگزاری انتخابات ایران، می توان زمینه کامیبابی ورهایی از این شرایط ناراحت کننده کنونی را فراهم کرد؟! 

انتخابات آزاد، راهکاری درست، کم هزینه و جهان پسند، برای دستیابی مردم به خواست هایشان است. راهکاری که راه را برای واگذاری حکومت به مردم و یا نمایندگان واقعی مردم هموار می سازد.

انتخاب نمایندگان مجلس، شورا های شهر و روستا، و یا رییس دولت، اگر از طریق انتخابات آزاد باشد، کشور را به سوی دمکراسی و پیشرفت خواهد برد. 

مردمسالاری، بهترین گزینه در نظام های سیاسی دنیا است. مردم ایران به خوبی قدر دمکراسی را می دانند چرا مردم ایران، شوربختناه در بیش از سه دهه ی گذشته با یکی از بزرگترین فاجعه های تارخ دست و پنجه نرم می کنند.

دمکراسی، به معنای تصویب قوانین منصفانه درست و پیروی از قانون است. 

این قانون است که روال، چارچوب ها، شدنی ها و ناشدنی ها را به روشنی به نمایش می گذارد.

در یک نظام مردمسالار، نیروی سیاسی از نیرو و خواست مردم سرچشمه می گیرد و هر کس، چه زن و چه مرد، شهروندی آزاد به شمار می آید و در برابر برخورداری از آزادی و برابری، مسئولیت دارد و چناچه نیاز افتد باید پاسخگو نیز باشد. 

نیروی سیاسی مردمی سنجه و معیاری دارد که همانا به نمایش در آوردن گرایش و خواست های مردمان است. در مردمسالاری، خواست مردم پایه و مایه ی نهایی و بنیادین می باشد. این مردم هستند که خودشان برخود و برای خود و از راه قانونگزاری آزاد، خردمندانه و آینده نگرانه، فرمان می رانند. با بودن مردمسالاری، زنان و مردان می اندیشند، به گفتگوی آزاد می نشینند، آگاهی خویش را بالا و بالاتر می برند و دیدگاه و خواست خود را با رای خود نمایان می سازند. 

دانایان و فرهیختگان، کنشگران سیاسی و سندیکایی و کارورزان جنبش های مردمی و همانند آنان، بستری درخور برای برانگیختن و به جنبش درآوردن مردم می یابند و با فراهم آوردن زمینه های همبستگی، در سازماندهی، سامان یابی و آگاه کردن مردم در کوی و برزن، شهر و ده و همه جای ایران می کوشند و پاسخگویانه دراین کاربزرگ بخشی از وام خویش را به مردم و میهنشان می پردازند.
هدف از انتخابات، تنها شمارش تعداد رای دهنده ها نیست، بلکه امکان رای دادن هر یک از شهروندان، نشان می دهد که آن جامعه به دمکراسی احترام می گذارد و بر اساس قوانین دمکراسی اداره می شود.

داشتن توان گزینش در هر شهروند بازتاب دهنده ی ارزش و احترام همگانی به رای و گزینش می باشد. این روند هم آزادی، و هم انسان آزاد را به رسمیت می شناسد و هم آنرا هرچه استوار تر ساخته و فراتر می برد.

امروز شهروندان سراسر گیتی، بیش از پیش، چه در چهارچوب حزب ها، گروههای درمیدان اجتماع، و چه در سیاست، اقتصاد و …، بر بنیادین و پر ارزش بودن این اصل بزرگ پای فشاری می کنند. 

با اینکه سال ها، ایدئولژی های خشونت گرا که جنگ و ستیز و “قهر انقلابی” را، تنها ابزار کارآی یِ دگرگونیهای سیاسی-اجتماعی می پنداشتند و با آنچنان انگیزه هایی، بسیاری از مردم را به دشواری و گمراهی می کشاندند، با گذشت زمان روند گزینش آزاد، کارآمدی خود را نشان داد، و روشن ساخت که “انتخابات آزاد”،راه چاره ای درخور ارزش و شدنی برای گزار از ستم رژیمهای خودکامه و تبهکار، به سوی مردمسالاری و آزادی است. این روند، گرچه پیش از فروپاشی امپراتوری اتحاد جماهیر شوروی اهمیت یافته بود، پس از آن اهمیت بیشتری یافت و برای نمونه در برابر مردمسالاری های “کهن” و استوار شده ای چون انگلیس؛ کشورهایی چون امریکا، آلمان و فرانسه نیز در کنار دیگر کشورهای اروپای باختری، انتخابات آزاد را به کار بستند و با دگردیسی های بسیار، و پذیرش رای و رای گیری، رسیدن به ساختارهای دولتی از سوی گرایشهای سازمانیافته، گروهها، حزبها، و جبهه ها را به کارگرفتند.

پس از جنگ دوم جهانی، کم کم گفتمانها و برنامه های شالوده گرفته از مرکزی بودن انتخابات نزد مردمان و “نمایندگان” سیاسیشان به چالش کشیده می شود.

در کشور ما نیز، پس از انقلاب مشروطه، انتخابات و برگزیدن نماینده برای مجلس شورا نخستین گام گونه های در راه رسیدن به مردمسالاری بود که با بودن قجرها، آن راه باز و همگانی نبود و تنها به “نخبگان” قاجاری و وابستگانشان پروانه ی نمایندگی میداد. به گونه ای روشن و فشرده می توان گفت، کوشش برای رسیدن به انتخابات آزاد و پیروزی در این راه، به اهداف با ارزش زیر دست خواهد یافت: 

١. دستیابی به گونه ای از برنامه و هدف هایی “دست کم”، که همه نیروهای سیاسی ایران را بتواند همراه و همگام سازد،
٢. برقرار ساختن نیروی هماهنگ کننده و درخور، برای همکاری و پیشرفت در پیکار پیوسته تا پیروزی،
٣. نشان دادن این نکته ی شایان ذکر به مردم بزرگ ایران که از توان کاری و فراگیر برخوردار هستند و این مردم می باشند که در همه ی زمینه ها کنشگر اصلی و تصمیم گیرنده ی راستین خواهند بود ،
۴. “انتخابات آزاد”، کم هزینه ترین راه، برای پایان دادن به این بساط مخوف قرون وسطایی که تشنه ی جنگ و خونریزی و کشت و کشتار در میان آزادیخواهان ایران است،
۵. آموختن و آموزش راستین مردمسالاری، آزادمنشی پذیرش یکدیگر و مکمل شدن در راه آرمانی که از همه فراتر می رود: نجات و آبادی و آزادی میهن. و در این زمین سنگ سنجه ی درست همانا کار و کارنامه ی گروهها و کسان است،
۶. ساختن و به دید و گوش و هوش همگان رساندن چهره و زبان گویای مردمان ایران، که خواستار دگرگونی های بزرگ و آرامش خواهانه هستند. کاری که باید با آرامش و با سترگی چه در درون و چه بیرون از مرزهای کشورمان سامان گیرد، به ویژه با هماهنگی و با بهره گیری از رسانه ها و تارنما های گسترده و رسا،


پس روشن می گردد که انتخابات آزاد آرمانی بزرگ است که نیاز به شناخت ژرف از میهن، مردمان و تاریخ اش، دارد و ضرورت های امروز و فردای میهن را در بر می گیرد. این کار باید با برآورد راست و درست از توان ها، کمی ها و کاستی های میدان سازندگی، همراه باشد و شناخت مردمسالاری در جهان گسترده ی کنونی و سنجیدن راه و روش های کارا و کارآمد را در بر گیرد.

فراخوان پیوستن به این جنبش گسترده، نیاز به کنار گذاشتن دیگر تلاش های مردمی را در پی ندارد، و هر گروه و سازمانی می تواند شخصیت و ویژگی های خودرا نگاه داشته و همزمان پیکارخویش برای رسیدن به دگرگونی ها را دنبال کند، آن هم با احترام به اولویت هایش. 

ما به چندگونگی، چند گرایی و هم پذیری ارج می نهیم و شورای ملی در راه تلاش های مردمی، یار، یاور و آسان کننده ی یگانگی ابتکارهای سازنده می باشد، به شرط آنکه همگی اصول دمکراسی را بپذیرند.

از این رو، مردم و نیروهای سیاسی هر چه بیشتر پی به اهمیت انتخابات آزاد برای رسیدن به آزادی در ایران ببرند، بهتر و بیشتر درمی یابند که چرا “شورای ملی ایران”، براین اساس سازمان یافته و با توان هر چه بیشتر تا رسیدن به این هدف بزرگ، دمی از کوشش باز نمی مان